-
1 gryźć
См. также в других словарях:
kąsać się — I – pokąsać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gryźć się nawzajem, kąsać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Psy na podwórku kąsały się zajadle. Konie pokąsały się przy żłobie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… … Słownik języka polskiego
pokąsać się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kąsać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pokąsać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} pogryźć sobie ciało w wielu miejscach; pogryźć się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Oszalały z bólu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukąsić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kąsać się II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć — ndk XI, gryzę, gryziesz, gryź, gryzł, gryźli, gryziony 1. «ciąć, miażdżyć, rozrywać zębami; przyciskać, chwytać zębami, trzymać, obracać w zębach» Gryźć chleb, mięso. Pies gryzie kość. Gryźć palce z bólu. Gryźć wargi ze zdenerwowania. Koń gryzł… … Słownik języka polskiego
kąsanie — ↨ kąsanie się n I rzecz. od kąsać (się) … Słownik języka polskiego
ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Maul — 1. Alle Mäuler sind Schwesterkinder. Sie essen alle gern etwas Gutes. It.: Tutte le bocche sono sorelle. (Pazzaglia, 34, 10.) 2. Besser, dass ma dem Mul e Brötli chaufe, as all schwätze. (Appenzell.) Besser dem Munde einen guten Bissen geben, als … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… … Słownik języka polskiego
jeść — ndk, jem, jesz, jedzą, jedz, jadł, jedli, jedzony 1. «spożywać pokarmy przeżuwając i połykając» Jeść chciwie, łapczywie. Jeść ze smakiem, z apetytem. Jeść obiad, śniadanie, kolację. Jeść łyżką, widelcem, palcami. Jeść z miski, z talerza. Jeść… … Słownik języka polskiego
Oh! — Studioalbum von Girls’ Generation Veröffentlichung Korea Sud … Deutsch Wikipedia
